Roman Kitapları
Yemoş Hatun ve Çocukları PDF Oku
Yemoş Hatun ve Çocukları PDF oku, PDF kitap depomuzda, Hüseyin Çağlayan tarafından kaleme alınan Yemoş Hatun ve Çocukları isimli kitabı siz değerli okurlarımız için hazırladık. 9786057010308 dilinde ve Kitap Kağıdı ebatında basılan ayrıca TÜRKÇE sayfadan oluşan Yemoş Hatun ve Çocukları kitabı 267 olarak yayınlanmıştır. Yemoş Hatun ve Çocukları kitabını 01.12.2020 numarası ile orijinalliğini sorgulayabilirsiniz. Yemoş Hatun ve Çocukları PDF Oku.
Yemoş Hatun ve Çocukları PDF Oku
Yemoşoğlu Mehmet, daha ufak bir bebekken babasını, tarla yüzünden çıkan bir kavgada kaybeder. Annesi, halen kocasının kanı yerde kurumadan kocaya kaçar, Mehmet yetim kalır.
Döktüğü gözyaşları babası için değildi; katledilenin babası olduğunu bilmiyordu, peşini tuttuğu kadınlar ağladığı için ağlıyordu. Nenesinin yanında büyür. Nenesi, Adana Ermenilerindendir; Sultan Abdülhamit’in hışmına uğramış, iki çocuğu ve kocasını kaybetmiştir.
Mehmet, yoksulluk içinde büyür. Zara’yı tanır, dünya onun olur; ne para ne pul ne bayram ne şölen takar, “Zara’m var ya!” diyordu. Zara ölünce dünyası yıkılır, yanan ışığı söner, saray olan evi enkaza, çayır çimen olan dünyası, güneşte kavrulan kuru otlarla kaplı bozkıra döner.
Mevlana’nın semazenleri gibi, arada bir kendi etrafında arada bir de daha uzaklarda, kâh isteyerek, kâh istençleri dışında ha bire dönenler arasında yer almaktadır. Sert rüzgâra kapılır, hiç tanımadığı bireylerin yanına, koca Roma’ya, Bizans’a, Osmanlı’ya ev sahipliği yapmış İstanbul’a savrulur…
(…)
“Uyyy! Deprem!” dedi Fatoş. “Sadık kalk! Deprem! Serdar! Serdar!” dedi. Kalktı, sağa sola yeltendi, yalpaladı, duvardan duvara savruldu. Kalktı, tekrar savruldu, bir uğultu, bir sarsıntı, bitmiyordu. Saniyeleri aşmayan bu sarsıntı, saatlere denk geliyordu. Elektrikler kesildi, pat diye düştü, karanlık olan dünyası tam karardı, tavan beline düşünce tamamen karanlık dünyaya gömüldü…
Mehmet, karanlığa gömülen kızının akıbetiyle çöker… Dağları, vadileri, şarıl şarıl akan suları, toprağı, ağaçları, kır çiçeklerini, yaz aylarında yağmur yağdığında kokan nem kokulu toprağı, ıslandığında koku saçan yığın yığın kuru otları, çiçekleri, menekşeleri, akşam karanlığında gökyüzünde parlayan yıldızları özler…
Ama savrulmuştu bir kere. Savrulan yalnız Yemoşoğlu Mehmet değildi; çocukları Sezar, Fatoş, Nazan, Cemal ve Nuray da babalarıyla savrulurlar; her biri yaşamı gibi ayrı bir rüzgâra kapılır…
“Yemoş Hatun ve Çocukları,” savrulanların, rüzgâra kapılanların büyülü, acı bir aşk hikâyesidir…
Döktüğü gözyaşları babası için değildi; katledilenin babası olduğunu bilmiyordu, peşini tuttuğu kadınlar ağladığı için ağlıyordu. Nenesinin yanında büyür. Nenesi, Adana Ermenilerindendir; Sultan Abdülhamit’in hışmına uğramış, iki çocuğu ve kocasını kaybetmiştir.
Mehmet, yoksulluk içinde büyür. Zara’yı tanır, dünya onun olur; ne para ne pul ne bayram ne şölen takar, “Zara’m var ya!” diyordu. Zara ölünce dünyası yıkılır, yanan ışığı söner, saray olan evi enkaza, çayır çimen olan dünyası, güneşte kavrulan kuru otlarla kaplı bozkıra döner.
Mevlana’nın semazenleri gibi, arada bir kendi etrafında arada bir de daha uzaklarda, kâh isteyerek, kâh istençleri dışında ha bire dönenler arasında yer almaktadır. Sert rüzgâra kapılır, hiç tanımadığı bireylerin yanına, koca Roma’ya, Bizans’a, Osmanlı’ya ev sahipliği yapmış İstanbul’a savrulur…
(…)
“Uyyy! Deprem!” dedi Fatoş. “Sadık kalk! Deprem! Serdar! Serdar!” dedi. Kalktı, sağa sola yeltendi, yalpaladı, duvardan duvara savruldu. Kalktı, tekrar savruldu, bir uğultu, bir sarsıntı, bitmiyordu. Saniyeleri aşmayan bu sarsıntı, saatlere denk geliyordu. Elektrikler kesildi, pat diye düştü, karanlık olan dünyası tam karardı, tavan beline düşünce tamamen karanlık dünyaya gömüldü…
Mehmet, karanlığa gömülen kızının akıbetiyle çöker… Dağları, vadileri, şarıl şarıl akan suları, toprağı, ağaçları, kır çiçeklerini, yaz aylarında yağmur yağdığında kokan nem kokulu toprağı, ıslandığında koku saçan yığın yığın kuru otları, çiçekleri, menekşeleri, akşam karanlığında gökyüzünde parlayan yıldızları özler…
Ama savrulmuştu bir kere. Savrulan yalnız Yemoşoğlu Mehmet değildi; çocukları Sezar, Fatoş, Nazan, Cemal ve Nuray da babalarıyla savrulurlar; her biri yaşamı gibi ayrı bir rüzgâra kapılır…
“Yemoş Hatun ve Çocukları,” savrulanların, rüzgâra kapılanların büyülü, acı bir aşk hikâyesidir…
