PDF Kitap
Küresel İklim Değişikliği Ve Kitlesel Yok Oluşlar PDF Oku
Küresel İklim Değişikliği Ve Kitlesel Yok Oluşlar PDF oku, PDF kitap depomuzda, Ali Demirsoy Eşref Atabey tarafından kaleme alınan Küresel İklim Değişikliği Ve Kitlesel Yok Oluşlar isimli kitabı siz değerli okurlarımız için hazırladık. 9786256005877 dilinde ve Kitap Kağıdı ebatında basılan ayrıca TÜRKÇE sayfadan oluşan Küresel İklim Değişikliği Ve Kitlesel Yok Oluşlar kitabı 403 olarak yayınlanmıştır. Küresel İklim Değişikliği Ve Kitlesel Yok Oluşlar kitabını 18.10.2024 numarası ile orijinalliğini sorgulayabilirsiniz. Küresel İklim Değişikliği Ve Kitlesel Yok Oluşlar PDF Oku.
Küresel İklim Değişikliği Ve Kitlesel Yok Oluşlar PDF Oku
Günümüzde iklimde mevsimsel değişikliklerin çok fazla meydana geldiği bir evreye girdik. Mevsimlerde kaymalar görülmekte. Yazın kışı, kışın yaz sıcaklıkları olabiliyor. Aniden boşalan yağmurlar, seller ve fırtınalar. Devamında kurak geçen günler. Biyolojik değişiklikte buna paralel olarak değişmekte. Sıcak iklim organizmaları güneyden kuzey enlem kuşağına kaymakta. İklimdeki değişimler bireylerin yaşamları ve sağlıklarını da etkiliyor. Jeoloji tarihi boyunca sıcaklık artışı, oksijen yokluğu, gama ışın patlamaları, süpernova patlamaları, besin tükenmesi, oksijen zehirlenmesi ile Dünya’da kitlesel toplu yok oluşlar meydana gelmiştir.
Son 500 milyon yılda beş büyük kitlesel yok oluş olayı Dünya’daki yaşamın çehresini değiştirdi. Ordovisiyen sonunda 443.7 milyon yıl önce kitlesel yok oluşu yaşandı ve tüm türlerin hemen hemen %85’ini yok etti. Devoniyen sonunda kitlesel yok oluş olayı 359.2 milyon yıl önce yaşandı ve çoğu deniz dibinde yaşayan deniz omurgasızları olan dünya türlerinin hemen hemen dörtte üçünü öldürdü. Permiyen sonunda 251 milyon yıl önce gerçekleşen kitlesel yok oluş, bu beş olay arasında en büyük ve en yıkıcı olanıydı. Bu kitlesel yok oluş olayında bir çok dinozor türü de dahil olmak üzere Dünya türlerinin hemen hemen %80’ini yok etti. Triyas sonunda 199,6 milyon yıl önce ve son kez Kretase sonunda 65.5 milyon yıl önce, kuş olmayan dinozorlarda dahil olmak üzere tüm türlerin %78’i öldü. Holosen sonu altıncı kitlesel yok oluş 10.000 senedir yaşanıyor. Lakin git gide artan insan nüfusu ve ısınan gezegen, bu kitlesel yok oluşu daha da vahim hale getirdi. Doğal olarak yok oluş yüzlerce ve binlerce yıl boyunca meydana gelir ve bu da doğanın ağır ağır kaybedilenlerin yerini almasına olanak tanır. Lakin insanlar bu süreci “tehlikeli bir düzeye kadar” hızlandırdılar. Diğer yok oluşlardan farklı olarak nedeni magma hareketleri, göktaşı düşmesi değil, bizzat insanın kendisi olmasıdır. Eğer yeterli önlemler kısa bir sürede alınmaz ise 3 milyar yıldan bu yana canlıların yuvası olan bu küre mezarı olabilir.
Sel, kuraklık ve kontrol edilemeyen yangınlar gibi aşırı hava koşulları da dahil olmak üzere dünya çapında ciddi değişiklikler yaşanıyor. Araştırmalar bu değişikliklerin nedeninin insanlar olduğunu gösteriyor. İnsanlar, Sanayi Devrimi’nden bu yana, iyileşmeyi desteklemeden, kaynaklarını tercih ederek doğaya baskı yapıyor. Misal verilecek olursa, arazi kullanımı değişikliği doğal peyzaj alanlarını yok etmeye devam ediyor. İnsanlar halihazırda kara yüzeylerinin %70’inden fazlasını dönüştürdü ve tatlı su kaynaklarının hemen hemen dörtte üçünü kullanıyor.
Son 500 milyon yılda beş büyük kitlesel yok oluş olayı Dünya’daki yaşamın çehresini değiştirdi. Ordovisiyen sonunda 443.7 milyon yıl önce kitlesel yok oluşu yaşandı ve tüm türlerin hemen hemen %85’ini yok etti. Devoniyen sonunda kitlesel yok oluş olayı 359.2 milyon yıl önce yaşandı ve çoğu deniz dibinde yaşayan deniz omurgasızları olan dünya türlerinin hemen hemen dörtte üçünü öldürdü. Permiyen sonunda 251 milyon yıl önce gerçekleşen kitlesel yok oluş, bu beş olay arasında en büyük ve en yıkıcı olanıydı. Bu kitlesel yok oluş olayında bir çok dinozor türü de dahil olmak üzere Dünya türlerinin hemen hemen %80’ini yok etti. Triyas sonunda 199,6 milyon yıl önce ve son kez Kretase sonunda 65.5 milyon yıl önce, kuş olmayan dinozorlarda dahil olmak üzere tüm türlerin %78’i öldü. Holosen sonu altıncı kitlesel yok oluş 10.000 senedir yaşanıyor. Lakin git gide artan insan nüfusu ve ısınan gezegen, bu kitlesel yok oluşu daha da vahim hale getirdi. Doğal olarak yok oluş yüzlerce ve binlerce yıl boyunca meydana gelir ve bu da doğanın ağır ağır kaybedilenlerin yerini almasına olanak tanır. Lakin insanlar bu süreci “tehlikeli bir düzeye kadar” hızlandırdılar. Diğer yok oluşlardan farklı olarak nedeni magma hareketleri, göktaşı düşmesi değil, bizzat insanın kendisi olmasıdır. Eğer yeterli önlemler kısa bir sürede alınmaz ise 3 milyar yıldan bu yana canlıların yuvası olan bu küre mezarı olabilir.
Sel, kuraklık ve kontrol edilemeyen yangınlar gibi aşırı hava koşulları da dahil olmak üzere dünya çapında ciddi değişiklikler yaşanıyor. Araştırmalar bu değişikliklerin nedeninin insanlar olduğunu gösteriyor. İnsanlar, Sanayi Devrimi’nden bu yana, iyileşmeyi desteklemeden, kaynaklarını tercih ederek doğaya baskı yapıyor. Misal verilecek olursa, arazi kullanımı değişikliği doğal peyzaj alanlarını yok etmeye devam ediyor. İnsanlar halihazırda kara yüzeylerinin %70’inden fazlasını dönüştürdü ve tatlı su kaynaklarının hemen hemen dörtte üçünü kullanıyor.
