Aşk Kitapları
Güvercinler Gitmeden PDF Oku
Güvercinler Gitmeden PDF oku, PDF kitap depomuzda, Alpay İlhan Ertaş tarafından kaleme alınan Güvercinler Gitmeden isimli kitabı siz değerli okurlarımız için hazırladık. 9786258116663 dilinde ve Kitap Kağıdı ebatında basılan ayrıca TÜRKÇE sayfadan oluşan Güvercinler Gitmeden kitabı 204 olarak yayınlanmıştır. Güvercinler Gitmeden kitabını 24.08.2022 numarası ile orijinalliğini sorgulayabilirsiniz. Güvercinler Gitmeden PDF Oku.
Güvercinler Gitmeden PDF Oku
GÜVERCİNLER GİTMEDEN…
Ne güzeldi o zamanlar şehirler bir cennetti,
Bildiğimiz, gördüğümüz, dünyamızda servetti,
Çoğu birbirini tanır, hatır, saygı, hürmetti,
Yabancıyı fark ederdik hiç tereddüt etmeden,
Biz bizlerle çok mutluyduk güvercinler gitmeden…
Her semtte bir terzi vardı elbise diktirirdik,
Bir de berberimiz vardı saça fön çektirirdik,
Mahallenin bakkalına meyveyi seçtirirdik,
Bir saygı vardı esnafta kimseyi incitmeden,
Tebessüm ederdi yüze güvercinler gitmeden…
Hafta sonu üstü açık sinemada film var,
En güzel elbiseleri giyerlerdi kadınlar,
Kocaları yanlarında ağır ağır adımlar,
Biri rüzgâr gibi geçti biri şafak sökmeden,
Çift filmi seyrederlerdi güvercinler gitmeden…
Bir cenaze geçer iken ağır ağır sokakta,
Tabuta omuz verirdik onu tanımasakta,
Fatihayla uğurlardık ölüyü son durakta,
Hüzün bizi terk etmezdi cenaze terk etmeden,
Ölülerimiz kutsaldı güvercinler gitmeden…
Hiç kalabalık değildi kaldırımsız sokaklar,
Yanyana geçerken bile toslamazdı insanlar,
Komşunun namusu bizdik kutsaldı bütün haklar,
Dedikodu yalan dolan korunurduk fitneden,
Kardeş gibi geçinirdik güvercinler gitmeden…
Haz alıyorduk hayattan seviyorduk her şeyi,
Okşayıp sokak başında uyuyan bir kediyi,
Tuttuğumuz takımlarda buluyorduk neşeyi,
Radyodan dinlediğimiz maçları seyretmeden,
Dinlemekte yetiyordu güvercinler gitmeden…
Minarede müezzinler canlı ezan okurdu,
Hele sabah ezanları öyle bir dokunurdu,
“Hayrun Minen Nevm” deyip yüreği burkuyordu,
Uyku ile uyanıklık arasında yitmeden,
Bir şehir uyanıyordu güvercinler gitmeden…
Ne güzeldi o zamanlar şehirler bir cennetti,
Bildiğimiz, gördüğümüz, dünyamızda servetti,
Çoğu birbirini tanır, hatır, saygı, hürmetti,
Yabancıyı fark ederdik hiç tereddüt etmeden,
Biz bizlerle çok mutluyduk güvercinler gitmeden…
Her semtte bir terzi vardı elbise diktirirdik,
Bir de berberimiz vardı saça fön çektirirdik,
Mahallenin bakkalına meyveyi seçtirirdik,
Bir saygı vardı esnafta kimseyi incitmeden,
Tebessüm ederdi yüze güvercinler gitmeden…
Hafta sonu üstü açık sinemada film var,
En güzel elbiseleri giyerlerdi kadınlar,
Kocaları yanlarında ağır ağır adımlar,
Biri rüzgâr gibi geçti biri şafak sökmeden,
Çift filmi seyrederlerdi güvercinler gitmeden…
Bir cenaze geçer iken ağır ağır sokakta,
Tabuta omuz verirdik onu tanımasakta,
Fatihayla uğurlardık ölüyü son durakta,
Hüzün bizi terk etmezdi cenaze terk etmeden,
Ölülerimiz kutsaldı güvercinler gitmeden…
Hiç kalabalık değildi kaldırımsız sokaklar,
Yanyana geçerken bile toslamazdı insanlar,
Komşunun namusu bizdik kutsaldı bütün haklar,
Dedikodu yalan dolan korunurduk fitneden,
Kardeş gibi geçinirdik güvercinler gitmeden…
Haz alıyorduk hayattan seviyorduk her şeyi,
Okşayıp sokak başında uyuyan bir kediyi,
Tuttuğumuz takımlarda buluyorduk neşeyi,
Radyodan dinlediğimiz maçları seyretmeden,
Dinlemekte yetiyordu güvercinler gitmeden…
Minarede müezzinler canlı ezan okurdu,
Hele sabah ezanları öyle bir dokunurdu,
“Hayrun Minen Nevm” deyip yüreği burkuyordu,
Uyku ile uyanıklık arasında yitmeden,
Bir şehir uyanıyordu güvercinler gitmeden…
