Sonsuzluktan Gelen Elçi PDF Oku

Gün batmadan hemen önce
Derinlerden, en karanlık yerlerden bir nida duyuldu.
Daha, daha tam anlaşılamadan
Uzağa yakın eden,
Peş peşe gelen,
Geldikçe iç içe geçen bir akis,
Bir nizam, bir ahenk işitildi.

Haykırma… değil.
Ezgi… hiç değil.
Bir çağrıydı duyduklarım.
Yalnız Yaradan’ın ismini seçebiliyordum.
(Allahu Ekber… Allahu Ekber…)

Ses, dağlara çarpıyor;
Rüzgâr, dağlardan o sesi alıp
Kulağımın duyabileceği bir tonla
Lakin kendi lisanını çevirerek kulağıma fısıldıyordu.
(Hû… Hû… Hû…)
Durdum bir an
Düşünmek… olabilecek değil.
Tarif etmek… imkânsız.”