Hayalperest Çocuk PDF Oku

Deniz süzülen kuş tüyünü dikkatle izlerken onu yakaladığını, başına taktığını, Kızılderili olduğunu düşledi… Kabile üyeleriyle ateşin etrafında dönerek dans ediyor, şarkılar dile getiriyor, davul çalıyordu… İçinde tarif edilmez bir coşku vardı.

O sırada kuş tüyü süzüldü, süzüldü, süzüldü ve asfalta yumuşak bir iniş yaptı. Yerdeyken rengi daha da koyulaşmıştı. Belki bir kargaya, belki de bir güvercine aitti. Deniz ulaşan araba sesini duydu. Tüy yine havalanacak mı diye merak etti. Araba geldi geçti. Deniz kuş tüyüne bakındı. Yerinde değildi. Ortadan kaybolmuştu. Hayretler içinde kaldı. “Belki de sahibini bulmuştur!” diye geçirdi içinden. İşte, buna sevindi. Deniz sürekli olarak renkli hayallere, oyunlara dalıp giderdi. O, halinden tatmindu, ama annesi, babası ve öğretmeni, Deniz’in aklı beş karış havada, yavaş ve dikkatinin dağınık olduğunu düşünürlerdi. Aslını söylemek gerekirse, bunu pek belli etmemeye çalışsalar da Deniz öyle düşündüklerini içten içe hissederdi. Üstelik, buna çok üzülürdü.