Aşk Kitapları
Hayatta Beni En Çok Annem Sevdi / Toplu Şiirleri 2 PDF Oku
Hayatta Beni En Çok Annem Sevdi / Toplu Şiirleri 2 PDF oku, PDF kitap depomuzda, A. Kadir Paksoy tarafından kaleme alınan Hayatta Beni En Çok Annem Sevdi / Toplu Şiirleri 2 isimli kitabı siz değerli okurlarımız için hazırladık. 9789755538693 dilinde ve Kitap Kağıdı ebatında basılan ayrıca TÜRKÇE sayfadan oluşan Hayatta Beni En Çok Annem Sevdi / Toplu Şiirleri 2 kitabı 416 olarak yayınlanmıştır. Hayatta Beni En Çok Annem Sevdi / Toplu Şiirleri 2 kitabını 04.05.2021 numarası ile orijinalliğini sorgulayabilirsiniz. Hayatta Beni En Çok Annem Sevdi / Toplu Şiirleri 2 PDF Oku.
Hayatta Beni En Çok Annem Sevdi / Toplu Şiirleri 2 PDF Oku
“(…) Kadir bir şair.Estetiğiyle, lirizmiyle, yaratım gücüyle, iklimiyle bir şair. İkincisi; eskilerin deyimiyle, velut (üretken) bir şair. Yaşı halen kırk demeden, beş kitap yayımlamış. Üçüncüsü; lirik bir şair. Kendine has bir lirizmi kullanıyor. Toplumcu bir şairin lirik bir söylemi yakalama şansı genelde azdır. Çünkü; toplumcu edebiyatın kendi iç örgüsü, iç dinamiği genelde lirizm zıtı birtakım söylemleri, şiir dillerini ön planda tutmayı gerektirir. Ama, hem toplumcu, hem lirizmi yakalayan bir şair, bence mühim bir şairdir. Bu, benim kendi beğenim olabilir; ama, başka şiirseverlere,
dergilere de yansıyan bir beğeni. O nedenle, üzerinde ciddi olarak durulması gereken bir beğeni…”
Behçet Aysan, (Sanat Kurumu, 19 Ocak 1993)
“Karşılıklı konuşma veya bir iç dökme rahatlığında, doğallık ve yalınlıkla yazılmış şiirler. Dize yapısı ve ses örgüsü bu rahatlığın düzyazıya dönüşmesini engelliyor. Yaşam ve ölüm olgularının sorgulandığı, yaşama sevincinin ağır bastığı, insanca bir yaşama özlemin dile getirildiği bir şiir dünyası.”
Ataol Behramoğlu,
(Büyük Türk Şiiri Antolojisi, 2. Cilt, Sosyal Yayınlar, 6. Basım, 2001)
“Toplumcu bir şair A. Kadir Paksoy. Lakin, toplumcu bulunacağım diye, toplumun acılarına tanık bulunacağım diye şiirin hakkını yiyen bir şair değil. Şiirlerinin hepsi alt alta sıralansa, şiirin hakkını tükettiği pek az şiir kalır… Bağıran bir şair değil. Hattâ toplumun bam teline bastığı şiirlerinde bile, toplumun ar damarına bastığı şiirlerinde bile bağırmıyor. Dervişçe dile getiriyor söyleyeceğini… Öyle büyülü, hülyalı, bulutların arkasında, yanına ulaşılmaz, katına ulaşılmaz bir dünyanın adamı gibi görmüyor kendisini. Ben de öyle görüyorum. Öyle olduğunun ispatı da var: “benim dizelerim
/ şırıltıları gibidir bir derenin / akarlar / kıskanmadan çağıltılarını / büyük nehirlerin” diyor. Yani, kendinden önceki şiir dünyasının mirasçısıdır A. Kadir Paksoy. Yunus’un da, Aragon’un da, Nazım’ın da… mirasçısıdır. Onlar, büyük ırmaklarıdır şiir evreninin.”
Ümit Sarıaslan, Kıyı Kültür ve Sanat Dergisi, Nisan 199
dergilere de yansıyan bir beğeni. O nedenle, üzerinde ciddi olarak durulması gereken bir beğeni…”
Behçet Aysan, (Sanat Kurumu, 19 Ocak 1993)
“Karşılıklı konuşma veya bir iç dökme rahatlığında, doğallık ve yalınlıkla yazılmış şiirler. Dize yapısı ve ses örgüsü bu rahatlığın düzyazıya dönüşmesini engelliyor. Yaşam ve ölüm olgularının sorgulandığı, yaşama sevincinin ağır bastığı, insanca bir yaşama özlemin dile getirildiği bir şiir dünyası.”
Ataol Behramoğlu,
(Büyük Türk Şiiri Antolojisi, 2. Cilt, Sosyal Yayınlar, 6. Basım, 2001)
“Toplumcu bir şair A. Kadir Paksoy. Lakin, toplumcu bulunacağım diye, toplumun acılarına tanık bulunacağım diye şiirin hakkını yiyen bir şair değil. Şiirlerinin hepsi alt alta sıralansa, şiirin hakkını tükettiği pek az şiir kalır… Bağıran bir şair değil. Hattâ toplumun bam teline bastığı şiirlerinde bile, toplumun ar damarına bastığı şiirlerinde bile bağırmıyor. Dervişçe dile getiriyor söyleyeceğini… Öyle büyülü, hülyalı, bulutların arkasında, yanına ulaşılmaz, katına ulaşılmaz bir dünyanın adamı gibi görmüyor kendisini. Ben de öyle görüyorum. Öyle olduğunun ispatı da var: “benim dizelerim
/ şırıltıları gibidir bir derenin / akarlar / kıskanmadan çağıltılarını / büyük nehirlerin” diyor. Yani, kendinden önceki şiir dünyasının mirasçısıdır A. Kadir Paksoy. Yunus’un da, Aragon’un da, Nazım’ın da… mirasçısıdır. Onlar, büyük ırmaklarıdır şiir evreninin.”
Ümit Sarıaslan, Kıyı Kültür ve Sanat Dergisi, Nisan 199
