Kim Benimle Şiir Oynar? PDF Oku

Çocukların, eğlenme, merak etme-soru sorma, araştırma, hayal kurma gereksinimlerini, sanatın sihirli ögelerini tercih ederek karşılayan; şiiri sevdirip düşünerek, yazarak, çizerek çocukların kitapları daha çok sevmesini sağlayacak ve anne babaların çocuklarıyla birlikte keyifli vakit geçirmelerini sağlayabilecekleri özel bir kitap.
                                                                                 
Uzman Pedagog Belgin TEMUR

Meftun Kocakaya Bayır
 
İzmir’de deniz gören bir evde, kapılarının önündeki dut ağacı ve bahçelerindeki incir ağacıyla arkadaşlık ettiği bir mahallede geçti yazarın çocukluğu. Sabahtan akşama kadar sokaklarda düşer, yaralanır, küser, ağlar, yarışır, kaybeder, kazanır, sevinir, üzülür kaybolur, annesinin sesiyle görülmektedir; susadığı zaman bahçelerindeki hortumdan akan suyla serinler, acıktığında bir dilim salçalı ekmekle bayram ederdi.
Bir gün dedesigilin bahçesindeki bir ağaca çıktı tüm çocuklar gibi ama inemedi. Uzun süre ağaçta kaldı. Sonra bir komşuları kollarını açtı ve o da atıverdi kendisini açılan kucağa…
Çocuklar arada bir atlayamaz, iyi tırmanamaz veya bi hayli hızlı koşamazlar. Gücün, kol kaslarında olduğunu düşünenler yüzünden üzülürler. O zaman da masallar ve şiirler koşar yardımlarına. Onları öper, sırtlarına pıt pıt yapar, gözyaşlarını siler, sevinçlerine ortak olur, onlara sarılırlar.
Bu şiirleri balıklar size arkadaşlık etsin, iyilikler yerini bulsun, gökyüzü ve güneş peşinizi bırakmasın diye yazarın çocukluğu yazdı. Ve hâlâ yazmaya devam ediyor, ne mutlu!

Sevil Keleş
 3 Ekim 1988 tarihinde, İstanbul’un yağmurlu bir gününde, sımsıcak bir yuvada dünyaya gözlerini açtı. Hayalleri ile kâğıtları ve defterleri doldurmaya çocukluğunda başladı. Henüz çocuk olduğu o senelerda bile, ders kitaplarını resimlerle süsler, defterlerini kurşun kalemin siyahından çok hayallerinin renkleri ile doldururdu. Kuru boya, sulu boya, yağlı boya derken, gönlünü çocuk kitaplarına kaptırdı. Hayır, hayır, “gönlünü kaptırmak” yeterli değil aslında, kelimenin tam anlamıyla onlara aşık oldu. Bugünlerde ise en fazla ufak kızına kitap okumayı seviyor ve kendi çizdiği kitapların üzerinden birlikte hayaller kuruyorlar. Mesleği iç mimarlık olsa da, zihninde ve kalbinde sürekli olarak çocuk kitabı çiziyor. Boyaların ve kâğıtların büyülü dünyasında gezinirken, sokak kedilerine mama, sokak çiçeklerine su vermeyi asla unutmuyor 🙂