Roman Kitapları
Zor Hayat PDF Oku
Zor Hayat PDF oku, PDF kitap depomuzda, Yıldız Aka tarafından kaleme alınan Zor Hayat isimli kitabı siz değerli okurlarımız için hazırladık. 9786254202254 dilinde ve Kitap Kağıdı ebatında basılan ayrıca TÜRKÇE sayfadan oluşan Zor Hayat kitabı 190 olarak yayınlanmıştır. Zor Hayat kitabını 20.04.2022 numarası ile orijinalliğini sorgulayabilirsiniz. Zor Hayat PDF Oku.
Zor Hayat PDF Oku
Gökteki bütün güzel yıldızlar ışığından birazını Fikret’e vermişti. Işık ve huzur Fikret’in yüzünde birleşince bir tanrıya benzedi. Sudan git gide artan boynuzların devamında güzeller güzeli şefkatli bir yüz gülümseyerek yükseldi. Kızıl iki saç örgüsü omuzlarından göğsüne doğru iniyor, göğüslerini örtüyordu. Suyun üzerinde kalan bölümü çıplaktı. Fikret’e ufak bir çocuğa bakar gibi şefkatle bakıyordu.
“Geldin mi Fikret’im,” dedi yumuşacık, sevecen bir sesle.
“Geldim Ak Ana. Bitti mi?”
“Bitti, küçüğüm.”
“En zor zamanlar bittikten sonra da mutlu olmayı öğrenemedim Ak Ana.”
“Ama yaşamı sevdin, onun için hep şükrettin, öyle değil mi?”
“Öyle… İşte buradayken, ırmağın kenarında, göğe bakarken, hafif yağmurda ıslanırken, sağanak yağmurda sırılsıklam olmuşken, kar fırtınasında gözlerime birer ok gibi kar kristalleri saplanırken, hafif karda başımı göğe dikip kar taneleri yüzümü okşarken, şu geyik var ya şu geyik onu seyretmek, onunla göz göze gelmek var ya, onun gözüne bakıp kendimi seyrederken, sevdim yaşamayı. Bir tek insanı sevemedim Ak Ana. Bir tek bu insanoğlu…Onunla anlaşmayı öğrenemedim. Onlar da beni sevemedi, onun açgözlülüğüne alışamadım. Çok acı verdiler bana Ak Ana, çook!”
“Geldin mi Fikret’im,” dedi yumuşacık, sevecen bir sesle.
“Geldim Ak Ana. Bitti mi?”
“Bitti, küçüğüm.”
“En zor zamanlar bittikten sonra da mutlu olmayı öğrenemedim Ak Ana.”
“Ama yaşamı sevdin, onun için hep şükrettin, öyle değil mi?”
“Öyle… İşte buradayken, ırmağın kenarında, göğe bakarken, hafif yağmurda ıslanırken, sağanak yağmurda sırılsıklam olmuşken, kar fırtınasında gözlerime birer ok gibi kar kristalleri saplanırken, hafif karda başımı göğe dikip kar taneleri yüzümü okşarken, şu geyik var ya şu geyik onu seyretmek, onunla göz göze gelmek var ya, onun gözüne bakıp kendimi seyrederken, sevdim yaşamayı. Bir tek insanı sevemedim Ak Ana. Bir tek bu insanoğlu…Onunla anlaşmayı öğrenemedim. Onlar da beni sevemedi, onun açgözlülüğüne alışamadım. Çok acı verdiler bana Ak Ana, çook!”
