Avrupa ve Amerika’da Erken Türkler PDF Oku

Bu kararımın temelinde Çatalhöyük’te senelerdır kazı yapan Ian Hodder’in, “Çatalhöyük Leoparın Öyküsü” kitabı vardı. Çatalhöyük’te senelerca kazı yapan Hodder, tüm aramalarına rağmen iki şeyi bulamadı; TAPINAK ve SARAY.

O çağın şuana dek keşfedilmiş en büyük yerleşim yerinde saray ve tapınağın bulunmaması başta arkeolog, sosyolog, antropolog ve tarihçiler olmak üzere batılı bilim adamlarını şaşırtmıştır.

Aynı biçimde Çatalhöyüklülerden önceden yaşadıkları öne sürülen Boncuklu Höyük, milattan önce 9.200 yılına tarihleniyor. Çatalhöyük’ten hemen hemen 2.000 yıl daha eski Boncuklu Höyükte, Aşıklı Höyük ve MÖ 8400 ile 7300-7200 senelerına tarihlenen Aşıklı Höyükte de saray ve tapınak yoktur.

Tarih yazımını alt üst etmiş olan Göbeklitepe, Karahantepe ve benzeri anıtsal yapıların yakınlarında o döneme ait saray ve tapınak yoktur.

Batılıları ve onlardan etkilenen arkeolog ve tarihçimiz şaşkınlık içinde. Oysa bu toplumların dinini Tengri yani Gök Tenri/Tengri dini dediğimizde bu tek tanrılı dinde tapınak olmayışı gayet doğal. Çünkü Gök Tengri dininde tapınak ve kutsal mekânlar ulu dağlar, tepeler ve ulu ağaçlardır.

1008-1105 senelerı arasında yaşayan Kaşgarlı Mahmut, Divân-ı Lugati’it Türk adlı eserinde Gök Tengri inancını sürdüren Türkler için şunları yazar: “Yere batası kafirler göğe Tengri derler. Yine bu adamlar büyük bir dağ, bir ağaç gibi gözlerine ulu görünen her şeye Tengri derler. Bundan dolayı bu gibi şeylere yükünürler. Yine bunlar bilgin kimseye tengrigen derler. Bunların sapıklıklarından ulu tanrıya sığınırız.” Yine de Kaşgarlı, şamanlığa yaklaşımları daha hoşgörülü, daha sevecendir. Kamlara karşı saygılı dil kullanır.” (Divân-ı Lugati’it Türk, s.16)