Çamlıbel 12 Kule PDF Oku

Karanlık iyice dünyanın yüzüne sinmişti. Sızlanan soğuk vücudumuza işleyerek yol almaya başladığı vakit kulenin içerisine girdim. Elimi yazmaktan hissedemez hale gelmiştim. Bir süre hareketsiz bekledim. Sonra ağır ağır açıldı. İnsanın vücudu üşüyünce düşünceleri hareketleniyordu. Hareketleri durağanlaşınca vücudu ölüme sürükleniyordu. Bu zıtlıklar bizi hayata bağlayan en mühim etkenlerdi. Hakkın vermiş olduğu düzen bizi tekrar tekrar sorgulamamıza vesile oluyordu. Bu sorguları soyutlaştıran beynin içindeki dolambaçlı yollara akıl erdirmek her insanın hakkı değildi. Lakin yol varsa elbet kılavuzu mevcuttu. Hayatta bizi yalnızca kitaplardan ibaret yetinmeyip, görerek yaşayarak okuduğumuz bir kılavuzdu. Doğruları ne kadar sezebilirsek çıktığımız yolculuk o kadar kolay bir hal alıyordu. Yolcu yolunda gerek deyip ısınan vücudum tekrar kalemle hayat buldu. Çıkardığım notların arasına serpilen burnumdaki kan damlaları arada bir elime bulaşıyor defteri komple kan edebiliyordu. Burnumdaki kılcal damarlarda çatlaklık oluşu yazmamı bir an olsun duraklatıyordu. Demiştim mücadele ruhu diye. Tutku ile harmanlanan ifadelerim, kâğıtlara bulaşan mürekkep lekesi ne kadar okunaklı gözükmese de bir emeğin vesilesiydi.