Roman Kitapları
Zeo Kio ve Mehpare Koyu Mavi Bir Yolun İlk Romanı PDF Oku
Zeo Kio ve Mehpare Koyu Mavi Bir Yolun İlk Romanı PDF oku, PDF kitap depomuzda, Şen Sevgi Erişen tarafından kaleme alınan Zeo Kio ve Mehpare Koyu Mavi Bir Yolun İlk Romanı isimli kitabı siz değerli okurlarımız için hazırladık. 9786257537674 dilinde ve Kitap Kağıdı ebatında basılan ayrıca TÜRKÇE sayfadan oluşan Zeo Kio ve Mehpare Koyu Mavi Bir Yolun İlk Romanı kitabı 272 olarak yayınlanmıştır. Zeo Kio ve Mehpare Koyu Mavi Bir Yolun İlk Romanı kitabını 07.06.2022 numarası ile orijinalliğini sorgulayabilirsiniz. Zeo Kio ve Mehpare Koyu Mavi Bir Yolun İlk Romanı PDF Oku.
Zeo Kio ve Mehpare Koyu Mavi Bir Yolun İlk Romanı PDF Oku
“Gökyüzünden yeryüzüne inmek, toprağa dönmek gibi bir şey miydi yaşam…
Büyük bir kalabalıkla birlikte yürümek…
El ele tutuşacağın insanları bulmak…
Hep birlikte hep bir arada olmak…
Sonra sıyrılıp etrafını saran seslerden yalnızlaşmak…
Derin bir iç çekişle birlikte sevmek… Yalnız sevmek…
O, şehrin ışıkları sönse de odasındaki ışığa dönüp yüzünü… Kabaran dalgaların sakladığı aydınlıklara dokunmak için…
Göz gözü görmez bir boşlukta olduğunu bilip yine de yürüdü…
Sesin geldiği açık kapıya doğru…
Kim bilir Mehpare nereye kadar kovalayacaktı kendini…
Nerede son bulacaktı kaçışları… Sesler nerede başlamış nerede bitecekti… Dünya sesleri… Yaşam boyunca onu bırakmayan… Var eden o tek heceli sesi daha kaç defa duyacak daha kaç defa söyleyecekti? Ol! Ol! Ol!”
Büyük bir kalabalıkla birlikte yürümek…
El ele tutuşacağın insanları bulmak…
Hep birlikte hep bir arada olmak…
Sonra sıyrılıp etrafını saran seslerden yalnızlaşmak…
Derin bir iç çekişle birlikte sevmek… Yalnız sevmek…
O, şehrin ışıkları sönse de odasındaki ışığa dönüp yüzünü… Kabaran dalgaların sakladığı aydınlıklara dokunmak için…
Göz gözü görmez bir boşlukta olduğunu bilip yine de yürüdü…
Sesin geldiği açık kapıya doğru…
Kim bilir Mehpare nereye kadar kovalayacaktı kendini…
Nerede son bulacaktı kaçışları… Sesler nerede başlamış nerede bitecekti… Dünya sesleri… Yaşam boyunca onu bırakmayan… Var eden o tek heceli sesi daha kaç defa duyacak daha kaç defa söyleyecekti? Ol! Ol! Ol!”
