Din Kitapları
Fragmanlar PDF Oku
Fragmanlar PDF oku, PDF kitap depomuzda, Emrah Akbalaban tarafından kaleme alınan Fragmanlar isimli kitabı siz değerli okurlarımız için hazırladık. 9786253911898 dilinde ve Kitap Kağıdı ebatında basılan ayrıca TÜRKÇE sayfadan oluşan Fragmanlar kitabı 298 olarak yayınlanmıştır. Fragmanlar kitabını 01.04.2024 numarası ile orijinalliğini sorgulayabilirsiniz. Fragmanlar PDF Oku.
Fragmanlar PDF Oku
Her tohum kendi meyveliğine çekilir.
Her şey her an evrilir; kendi kemalatını, en olgun halini özler, ona doğru yönelir. Özünü açımlamak, seyretmek ister.
Tohumun kendini meyvede açıp seyretmesi; Hakk’ın İnsan’dan, Güneş’in Ay’dan, Peygamber’in Veli’sinden, Şems’in Mevlânâ’sından yansıması gibidir. Işığın lambadan, nefesin sesten yansıması gibidir.
Özetle seven bi hayli beğeni alanden yansımak ister.
Öz, formdan konuşur.
Nihayetinde seven O’dur ve sevgilim & Habib’im dediği kulundan tam manasıyla yansır kendi kendine. Biz üç görsek de o tektir; âşıktır, maşuktur ve aşktır.
Elbette her yansıma yansıtılanı sınırlar, onu olanaklılıklar okyanusundaki bir dalgaya indirger. Yansımalar hem gösterir özü, hem de saklar. Yansımaveyalar gidersen vay haline! Yan-sımanın kaynağını görürsen vay canına! Gözsüz bir görmedir bu.
Göz, gözden göreni nasıl görsündür?
Her tohum kendi meyveliğine çekilir.
“Cansız” kâinatın Hz. İnsan’a doğru giden evrimidir bu…
Ah! kim demiş cansız diye; her şey Can’dır, canlıdır. O Can, en sonda gelen İnsan’ın canıdır ve O’nda en müthişen seyredilir. Tek Can mevcuttur! Can’ın özüne tohum, sürecine ağaç, sonucuna meyve demişsek ne yazar… Can’ın özüne Elif, sürecine Lam, sonucuna Mim demişsek… (Bu harfler bir araya gelmiş ve Â/le/m oluvermiş…)
Gök çekimidir bu. O çekime ebelik edene, kendini kendinden doğurmana, kendini sevmene vesile olana Sevgili denir. Ebedir Sevgili.
Mürşid de ebedir. Ruh ebesi. Kolaylaştırıcı.
Tek Sevgili mevcuttur ama formları çoktur.
Her şey her an evrilir; kendi kemalatını, en olgun halini özler, ona doğru yönelir. Özünü açımlamak, seyretmek ister.
Tohumun kendini meyvede açıp seyretmesi; Hakk’ın İnsan’dan, Güneş’in Ay’dan, Peygamber’in Veli’sinden, Şems’in Mevlânâ’sından yansıması gibidir. Işığın lambadan, nefesin sesten yansıması gibidir.
Özetle seven bi hayli beğeni alanden yansımak ister.
Öz, formdan konuşur.
Nihayetinde seven O’dur ve sevgilim & Habib’im dediği kulundan tam manasıyla yansır kendi kendine. Biz üç görsek de o tektir; âşıktır, maşuktur ve aşktır.
Elbette her yansıma yansıtılanı sınırlar, onu olanaklılıklar okyanusundaki bir dalgaya indirger. Yansımalar hem gösterir özü, hem de saklar. Yansımaveyalar gidersen vay haline! Yan-sımanın kaynağını görürsen vay canına! Gözsüz bir görmedir bu.
Göz, gözden göreni nasıl görsündür?
Her tohum kendi meyveliğine çekilir.
“Cansız” kâinatın Hz. İnsan’a doğru giden evrimidir bu…
Ah! kim demiş cansız diye; her şey Can’dır, canlıdır. O Can, en sonda gelen İnsan’ın canıdır ve O’nda en müthişen seyredilir. Tek Can mevcuttur! Can’ın özüne tohum, sürecine ağaç, sonucuna meyve demişsek ne yazar… Can’ın özüne Elif, sürecine Lam, sonucuna Mim demişsek… (Bu harfler bir araya gelmiş ve Â/le/m oluvermiş…)
Gök çekimidir bu. O çekime ebelik edene, kendini kendinden doğurmana, kendini sevmene vesile olana Sevgili denir. Ebedir Sevgili.
Mürşid de ebedir. Ruh ebesi. Kolaylaştırıcı.
Tek Sevgili mevcuttur ama formları çoktur.
