Ormanda tavşan hoplaya zıplaya geziniyormuş.Bu tavşancık gördüğü bütün komşularına ne kadar bi hayli hızlı olduğundan bahseder, kimsenin onu geçemeyeceğini söylermiş.
Tavşan, gerçekten de kuvvetli ayaklarıyla bi hayli hızlı koşarmış. Komşuları ise tavşanın bu biçimde böbürlenmesinden hoşlanmazlarmış. Ama hiçbirisi de onunla yarışmaya yanaşmazmış.
Tavşanın heryerde “Ben fazla bi hayli hızlıyım, beni kimse geçemez” diye dolaşması, kaplumbağanın kulağına gitmiş. Kaplumbağa, bi hayli yavaş yürür, tavşanın bir dakikada aldığı yolu bir günde alırmış. Kaplumbağa tavşanla karşılaşmayı çok istiyormuş. Tesadüf bu ya bir gün kaplumbağa ile tavşan ormanda karşılaşmışlar. Kaplumbağa tavşanı görür görmez;
– İyi günler tavşan kardeş, Ben de seni arıyordum, diye seslenmiş. Tavşan merakla sormuş;
– Beni neden arıyorsun, kaplumbağa kardeş?
Kaplumbağa:
– Seninle yarış yapmak istiyorum, hadi yarışalım da hangimiz daha bi hayli hızlıyız anlayalım. Tavşan, kaplumbağanın kelimelerine gülmüş:
– Aman kaplumbağa kardeş. Benimle dalga geçiyorsun galiba. Senin benimle yarışabilmen imkansız, sen daha bir adım atmadan ben yarışı bitiririm. İstersen kendini boş yere yorma, demiş alaylı alaylı.
Kaplumbağa:
– Bu yarışta seni geçeceğim. İstersen hemen başlayalım, demiş kararlı kararlı.
Bütün orman hayvanları toplanmışlar. Yarışın sonucunu merakla beklemeye başlamışlar. Herkes birbirine; “Kaplumbağa kardeş çok yavaş. Tavşanı bu hızıyla nasıl geçebilir ki?” diye soruyormuş. Tavşan ve kaplumbağa son çalışmalarını yaparak yarışacakları yere gelmişler. Derken yarış başlamış. Tavşan bir anda ok gibi fırlamış.
Kaplumbağa ise ağır ağır yürümeye başlamış. Tavşan gözden kaybolmuş bile. Bir süre sonra geriye dönüp bakmış, ne gelen var ne giden. Kaplumbağa yarışı akşama bitirir fakat, en iyisi ben şurada birazcık uyuyayım, diyerek bir ağacın altında uyumaya başlamış.
Tavşan, yarışı kazanacağından bi hayli emin uyuyadursun, kaplumbağa kendinden emin adımlarla ağır ağır yürümeye devam ediyormuş. En sonunda tavşanın yattığı yere varmış. Bakmış tavşan horul horul uyuyor, hiç temposunu bozmadan yoluna devam etmiş.
Bir süre sonra tavşan, uyanmış “Artık yarışı bitireyim, kaplumbağa kardeş hala peşimden geliyor herhalde” diyerek geriye bakmış. Gelen kimsecikler yokmuş. Tavşan, “Kaplumbağa kardeş yarıştan vazgeçti herhalde” diyerek yarışın biteceği yere doğru koşmaya başlamış.
Tavşan birde ne görsün, kaplumbağa kendisini geçmiş. Hatta yarışı bitirmek üzere. Son bir gayretle hızla koşarak kaplumbağayı geçmeye çalışmış. Lakin kaplumbağa yarışı bitirmiş bile. Yarışı kazanan kaplumbağa tavşanın yanına gelmiş. Yarışı kaybeden tavşan üzgün üzgün duruyormuş. Kaplumbağa, tavşana demiş ki;
– Tavşan kardeş, mühim olan yaptığın her işte kararlı olmaktır. Gereksiz övünmek yalnızca zayıflıktır. Bundan sonra sende “En bi hayli hızlı benim” diyerek övünme! Diyerek yuvasına doğru ağır ağır yürümeye başlamış.
Tavşan yaptığı hatayı anlamış. O günden sonra hiç kimseye yarışmaktan söz etmemiş.
