Zaman / Zemin / Zuhur Geçmişin Tiyatral Temsili Doğrusal Perspektifli Resimden Minyatüre PDF oku indir
Zaman / Zemin / Zuhur Geçmişin Tiyatral Temsili Doğrusal Perspektifli Resimden Minyatüre PDF oku indir, PDF kitap depomuzda, Beliz Güçbilmez tarafından kaleme alınan Zaman / Zemin / Zuhur Geçmişin Tiyatral Temsili Doğrusal Perspektifli Resimden Minyatüre isimli kitabı siz değerli okurlarımız için hazırladık. 9786256896031 dilinde ve Kitap Kağıdı ebatında basılan ayrıca TÜRKÇE sayfadan oluşan Zaman / Zemin / Zuhur Geçmişin Tiyatral Temsili Doğrusal Perspektifli Resimden Minyatüre kitabı 264 olarak yayınlanmıştır. Zaman / Zemin / Zuhur Geçmişin Tiyatral Temsili Doğrusal Perspektifli Resimden Minyatüre kitabını 10.05.2023 numarası ile orijinalliğini sorgulayabilirsiniz. Zaman / Zemin / Zuhur Geçmişin Tiyatral Temsili Doğrusal Perspektifli Resimden Minyatüre PDF Oku.
Zaman / Zemin / Zuhur Geçmişin Tiyatral Temsili Doğrusal Perspektifli Resimden Minyatüre PDF Oku
tiyatro sanatında yapıta nasıl ve ne ölçüde yansıyor? Unutmaya ve hatırlamaveyair pratikler bizde ve
Batı’da nasıl farklılaşıyor? “Unutuşun kolay ülkesinde” yaşayan bizler, geçmişi yok saymaya
meylettikçe icra ettiğimiz herhangi bir sanat dalında yalnızca bugüne çağırabildiğimiz geçmiş
temsillerine tutunuyor, hafıza kırıntılarımızla ona çiçeği burnunda bir beden şekillendiriyoruz. İşte bu yeni
bedeni, zaten bir tür temsil yoluyla işleyen tiyatro sahnesine çıkardığımızda, hakikatten bi hayli fazla uzak
bir geçmiş imgesiyle kendimizi yanıltıyor olabilir miyiz?
Zaman/Zemin/Zuhur’da Beliz Güçbilmez işte tam da böyle bir merakla, Osmanlı’dan köklenen,
Tanzimat’la birlikte geçmişinden kopmaya niyetli üstelik Batı tiyatrosuna öykünen gerçekçiliğiyle,
yeni kurulan cumhuriyetin gölgesinde filizlenen Türk tiyatrosunun bebek adımlarının peşine düşüyor.
Güçbilmez kitabında Antik Yunan’dan beri süregelen Batılı tiyatro geleneğine özenen Türk
tiyatrosunun çocukluğunu ve bir nevi ergenlik sancılarını dışarıdan, son derece detaycı ama bir o kadar
da anlayışlı bir bakış açısıyla analiz ediyor.
Geçmişinden kaçan toplum, o geçmişi yok saymanın yolunu bulmuş, tiyatrosunda, üstelik de gerçeği
temsil etmeyi vaat eden “gerçekçi” tiyatrosunda geçmişle hiç ilgilenmemiş, yekpare bir an’da,
dondurulmuş bir zaman’da ve salt bir “satıh”a dönüşmüş zemininde, kendini, ansızın zuhur eden
hikâyelere tutturmuştur. Öyleyse gerçekçi Türk tiyatrosu kendini derinliksiz, iki boyutlu bir satıh
olarak kurdukça, anlattığı hikâyeyi ona yaklaşmadan, bireylerini canlandırmadan dışardan anlattıkça,
yalnızca görünümü, sathı veya dışıyla ilgilenen bir zâhirperest’e dönüşmüş; Araba Sevdası’nın züppesi
Bihruz’un ruhunu hiç durmadan şâd etmiştir.
